Dziesiątki bardziej i mniej doświadczonych animatorów co roku przybywają do Rokitna na niecałe dwa dni Diecezjalnego Dnia Wspólnoty Animatorów i Diakonii. To czas wspólnego wyciągania wniosków i uczenia się od siebie nawzajem.
Jak co roku w Rokitnie, w pierwszy weekend września (tym razem 31.08.-1.09.) odbywał się DDWAiD, Piątek upłynął nam na modlitwie. Zaczęliśmy Nieszporami, po kolacji odbyła się Msza Święta, następnie udaliśmy się przed oblicze Matki Cierpliwie Słuchającej, aby odśpiewać wraz z lokalną społecznością Apel Jasnogórski. Wieczorem zebraliśmy się na adoracji Najświętszego Sakramentu. Przez śpiew, rozważania i własną modlitwę uwielbialiśmy Pana, dziękując szczególnie za czas rekolekcji, na których mogliśmy posługiwać i w których uczestniczyliśmy.
Sobota była dla nas bardzo pracowita. Od rana podsumowywaliśmy oazy wakacyjne, dzieliliśmy się najważniejszymi według nas doświadczeniami oraz uwagami. W tym czasie, uczestnicy tegorocznego KODA zostali zapoznani z formacją roczną animatora. Po wyciągnięciu wniosków z przebiegu tegorocznych rekolekcji uczestniczyliśmy oraz posługiwaliśmy na Mszy z udziałem pielgrzymów dekanatu Lubsko. Msza była transmitowana rzez TVP3 Gorzów Wielkopolski. Eucharystii przewodniczył ks. Roman Litwińczuk.
Następnie swoje rekolekcje podsumowywał Domowy Kościół, podczas gdy pozostali spotkali się w rejonach. Omawialiśmy sytuacje naszych wspólnot oazowych na parafiach oraz inne ważne kwestie, a także planowaliśmy tegoroczną formację. Po południu szansę na spotkanie miały poszczególne diakonie. Następnie zeszliśmy się na planowanie pracy rocznej. Zostały przedstawione najważniejsze, centralne wydarzenia Ruchu na najbliższy rok oraz daty wydarzeń diecezjalnych. Dzień zakończyliśmy Nieszporami oraz Apelem Jasnogórskim.
Te niecałe dwa dni były dla nas bardzo ważne - mogliśmy wspólnie dziękować Bogu za czas wakacyjnych rekolekcji, za wszelkie łaski, którymi wspomógł naszą posługę oraz za wszystkich, którzy na oazy przyjechali. Uczyliśmy się także od siebie nawzajem co robić i w jaki sposób, aby jeszcze lepiej przybliżać Pana Boga wszystkim Oazowiczom.
Za ten czas chwała Panu!
Jakub Zator