Diakonia modlitwy musi być widziana w powiązaniu ze wszystkimi innymi diakoniami, bo bez modlitwy żadne z wyliczonych zadań nie może być realizowane, ale równocześnie diakonia modlitwy ma na uwadze pogłębianie samego życia modlitwy. Szkoła modlitwy, wykorzystanie czy otwarcie się na wszystkie dary modlitwy, dary charyzmatyczne, to wszystko są pewne aspekty tego pogłębionego życia modlitwy. (…) Duch Święty obficie dzisiaj tych darów udziela, ale one muszą znaleźć swoje miejsce w Kościele lokalnym, w strukturach parafialnych i grupy modlitewne muszą być tak ustawione, żeby widziały siebie na usługach parafii, właśnie jako diakonia modlitwy, która innych prowadzi do modlitwy i sama się modli. Dlatego w całym procesie odnowy Kościoła lokalnego diakonia modlitwy musi być widziana jako diakonia fundamentalna. (ks. Franciszek Blachnicki, Charyzmat Światło-Życie w służbie odnowy Kościoła lokalnego)
Modlitwa jest „motorem” każdego działania. W posłudze Diakonii Modlitwy ma ona podwójne zadanie: pierwsze z nich ma na celu przemieniać i umacniać wszystkich członków diakonii oraz pomóc w rozwijaniu łaski Bożej, na co dzień w ich życiu. Drugie zaś to modlitwa za Kościół, diecezję w szczególny sposób za cały Ruch Światło-Życie i podejmowane przez jego członków inicjatywy. Diakonia wspiera modlitwą poszczególne osoby czy wspólnoty, które proszą o modlitwę.
Metody działania:
- Modlitwa i animacja modlitwy
- praktyka regularnych spotkań modlitewnych członków diakonii,
- wspieranie Kościoła i różnych dzieł Ruchu Światło-Życie,
- modlitwa w powierzonych intencjach,
- posługa modlitwą wstawienniczą wszystkich, którzy proszą o tą modlitwę.,
- przygotowanie i prowadzenie różnych form spotkań modlitewnych, seminariów odnowy wiary,
- formacja życia duchowego
- troska o życie modlitwy członków diakonii,
- budzenie zainteresowania modlitwą,
- rozmowy indywidualne, głównie dotyczące życia duchowego,
- zbieranie i systematyzowanie materiałów z zakresu modlitwy,
- współpraca z innymi diakoniami.